۶. از كار افتادگی كلی (یعنی حالتی كه طبق نظر كمیسیونِ پزشكیِ تأمین اجتماعی، كارگر بیش از ۶۶درصد از توانایی خود را برای كار از دست بدهد). ۷. استعفای كارگر؛ خاص
۱. پایان کار در قراردادهایی که مربوط به کار معین است. ۲. پایان مدت قراردادهای موقت کار و عدم تجدید آن. ۳. قوه‌ی قاهره؛ مثلا بر اثر حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله یا
کارگر و کارفرما در قراردادهای غیرموقت، می‌توانند با توافق یکدیگر دوره‌ی آزمایشی تعیین کنند که مدت این دوره‌ی آزمایشی حتما باید در قرارداد مشخص شود و طبق قانون
طبق تبصره‌ی ۲ ماده‌ی ۷ قانون کار در کارهایی که طبیعت آنها جنبه‌ی مستمر دارد، چنانچه مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می‌شود. بنابراین کارگری که در یک
قرارداد کار با مدت موقت در این قراردادها، خاتمه‌ی قرارداد در آن ذکر می‌شود، و با پایان زمان آن قرارداد خاتمه می‌یابد. در صورتی که قرارداد موقت به موقع تمدید نشود
ایجاد رابطه‌ی حقوقی بین کارگر و کارفرما مستلزم توافق دو اراده است که بر مبنای شرایطی خاص و ناشی از حکم قانون پدید می‌آید و به‌موجب آن حقوق و تکالیفی برای طرفین
