این مورد معمولا نتیجه‌ی مورد شماره ۱ است. خیلی از کارمندان و کارگرانی که اخراج شده‌اند، می‌گویند که اصلا انتظار اخراج را نداشته‌اند و ناگهان به آنها گفته شده است که دیگر کارشان را درست انجام نمی‌دهند و اخراج هستند! آنها می‌گویند همیشه ارزیابی عملکرد سالانه‌شان خوب و عالی بوده و بعد ناگهان احضار شده‌اند و اخراج‌شان کرده‌اند. اگر شرکت ناگهان با بحرانی مواجه شود که در آن تقصیری ندارد (که چندان هم معمول نیست) افراد به خاطر اخراج شدن چندان ناراحت نمی‌شوند. چیزی که باعث خشم و ناراحتی می‌شود این است که ظاهرا رئیس با بخشی از عملکرد آنها مشکل دارد، اما تا زمان اخراج به خودش زحمت نداده این نارضایتی را با خود فرد در میان بگذارد یا به آن اشاره‌ای کند. یکی از آشنایان من می‌گفت: «اگه بهم یه اشاره‌ای می‌‌کردن خب سعی می‌کردم کارمو بهتر کنم».
