با توسعهی روزافزون رایانه، شبکههای اجتماعی و نرمافزارهای ارتباطی بسیاری از مدیران حرفهای در دنیا دورکاری را ترجیح میدهند. در این شیوهی کاری مدیران میتوانند از تخصص افرادی بهرهمند شوند که به دلایل مختلف از جمله محدودیتهای مکانی و زمانی، امکان حضور فیزیکی را در شرکت ندارند. با رشد روزافزون این مدلِ کاری در دنیا به نظر میرسد در آینده تعداد و کیفیت مشاغلِ از راه دور بیشتر شود. حالا باید دید که چطور میشود عملکرد کارمندهای دورکار را بالا برد.
سوال مهم این است: چگونه بهرهوری را در دورکاری افزایش دهیم؟ بر اساس آخرین نظرسنجیها، ۳۰ درصد از کارکنانِ ایالات متحده دورکاری میکنند، که در مقایسه با سال ۱۹۹۵ بیش از ۹ درصد رشد داشته است.
۵۵ درصد فارغالتحصیلانِ این کشور نیز دورکاری میکنند و ۵۸ درصد آمریکاییها معتقدند، کارمندان دورکار به همان اندازه کارمندانی که در دفترکار حضور دارند از خود بهرهوری و خلاقیت نشان میدهند. با وجود اینکه بیشتر مردم مزایای دورکاری را تصدیق میکنند، چطور میشود به آن ۴۲ درصد باقی مانده این مزیتها و بهرهوری دورکاری را قبولاند؟