تولید علم
توليد علم اساس دانايي و دانايي اساس توانايي است. در توصيف زمان حاضر از تعابير گوناگون همچون، «دوران فرا صنعتي»، «عصر ارتباطات»، «عصر علم و فناوري»، «عصر جهاني شدن» و … استفاده مي‌شود. وجه مشترك همه اين تعابير آن است كه علم و دانش اساس توسعه‌يافتگي كشورها است و بيش از هر عصر و زمان در سرنوشت آدميان دخالت دارد. به عبارت ديگر در عصري به سر مي‌بريم كه موتور محرك آن علم و دانش است كه پيشرفته‌ترين صنايع مبتني بر بالاترين تخصص‌ها از آن حاصل مي‌شود.

توليد علم و دانش تنها از طريق تحقيق و پژوهش كه وظيفه اصلي دانشگاه و مراكز پژوهشي است، حاصل مي‌شود. توسعه‌اي پايدار است كه مبتني بر دانش و علم باشد، چرا كه توليد علم باعث افزايش دانايي و اين مقدمه، زمينه‌ساز فناوري و در نتيجه توليد اشتغال و ثروت و در نهايت سبب آسايش، توانايي و امنيت اجتماعي مي‌شود

آمريكا، انگليس، ژاپن، فرانسه، ايتاليا، آلمان و كانادا كه از آنها به‌عنوان 7 كشور صنعتي جهان يادمي‌شود، به لحاظ توليدات علمي نيز امروزه در هسته مركزي دانش جهاني قرار دارند كه اين مويد ارتباط وثيق و بلاواسطه ميان توليد علم، فناوري و برخورداري از يك اقتصاد ملي پويا است. بنابراين توليد علم شاخصي است كه مي‌توان به وسيله آن چشم‌انداز توسعه را در ممالك مختلف مشخص كرد.

کلمات کليدي : ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *