ایدهی پشت این سبک، تمرکز روی بخش کوچکتری از بازار فعلی است.
بهعبارتدیگر، به ایجاد جاویژهای در بخش کوچکی از بازار میپردازد (که به حوضچهی کوچک تشبیه میکنیم). این استراتژی مخصوصا وقتی مفید واقع میشود که بخش قابلتشخیصی از بازار فعلی وجود داشته باشد که برند پیشروی کنونی هنوز نیازهایش را برآورده نکرده است. مثلا بسیاری از آژانسهای تبلیغاتی از این روش بهره بردهاند و خودشان را متخصص ارائهی خدمات به فلان صنعت خاص معرفی میکنند.
مزیت این سبک، باز هم این است که مخاطبانتان از قبل چهارچوب مرجعی دارند. آنها پیشنهاد شما را میفهمند، چون شبیه چیزی است که از قبل وجود دارد، اما برخلاف «مچاندازی»، مجبور نیستید با برند پیشروی بازار سرشاخ شوید، چراکه جاویژهی بسیار مشخصی را هدف قرار دادهاید. ریسک این سبک آن است که برند پیشروی کنونی ببیند پیشنهاد ویژهی شما خواهان دارد و در نتیجه با شما رقابت کند.
دیدگاهتان را بنویسید