طرفین قرارداد: مانند هر قرارداد دیگری، مشخصات طرفین قرارداد، ازجمله اطلاعات شناسایی، اقامتگاه و سِمت افرادی که قرارداد را امضا می‌کنند، باید به‌دقت مشخص شود. برای جلوگیری از اشتباه در این زمینه، مدارک شناساییِ امضاکنندگان مانند کارت ملی، سند سمت باید به‌رویت طرف مقابل رسیده و ضمیمه‌ی قرارداد شود.
موضوع و مدت قرارداد: در این بخش، به طراحی وبسایتِ موردنظر و ویژگی‌های آن به‌طور کلی اشاره می‌شود. اگر وبسایت ویژگی‌های موردنظر زیادی دارد، می‌توان در پیوست قرارداد یا زیرِ عنوان دیگری در خودِ قرارداد به این ویژگی‌ها اشاره کرد. مدت‌زمان انجام کار باید به‌طور دقیق مشخص شود. این امر می‌تواند از اختلاف‌های مربوط به مدت‌زمان انجام کار جلوگیری کند و مبدأ محاسبه‌ی خسارتِ تأخیر را نیز معین کند. همچنین مدت‌زمان انجام کار می‌تواند در چند مرحله‌ی معین، برنامه‌ریزی شود.
تعهدات طرفین: در این بخش مشخص می‌شود که هریک از طرفین چه تعهداتی در قرارداد دارد و این تعهدات درطول چه مدتی باید به‌انجام برسد.
مبلغ قرارداد و شرایط پرداخت: درمقابل موضوع قرارداد، باید مشخص شود که هزینه‌ی انجام طراحی وبسایت چقدر است و آیا باید به‌صورت یکجا پرداخت شود یا پس از تکمیلِ هر مرحله از فرایند انجام کار، بخشی از این مبلغ پرداخت می‌شود. همچنین در برخی از قراردادهای طراحی وبسایت پیش‌بینی می‌شود که طراح در کسب‌وکارِ صاحبان کسب‌وکار شریک شود. در این حالت، هزینه‌ی انجام کار به‌صورت درصدی تعیین می‌شود.
پایان قرارداد و پیش‌بینی شرایط فسخ قرارداد: در این بخش باید تعیین شود که قرارداد در چه شرایطی فسخ می‌شود. برای نمونه، درصورت تأخیر ناموجه طراح در طراحی وب سایت یا تأخیر کارفرما در پرداخت هزینه‌های طراحی وبسایت، می‌توان حق فسخ پیش‌بینی کرد. همین‌طور در مواردی که شرایط فورس ماژور، برای مدت معینی مانع از انجام کار می‌شود، پس از مدت مشخصی می‌توان برای طرفین حق فسخ درنظر گرفت.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید