۲. سفیه
منظور از سفیه یا غیررشید در اصطلاح حقوقی شخصی است که علی‌رغم اینکه به بلوغ و رشد جسمانی رسیده است، توانایی اداره‌ی اموالش را ندارد و تصرفات او در اموالش عاقلانه نیست. گفته می‌شود که سفیه اموال خود را در راه‌های غیرعقلانی صرف می‌کند و صفتی در او وجود ندارد که موجب حفظ و نگهداری اموالش شود و مانع از صرف آنها در راه‌های غیرعقلانی شود. باید توجه داشت که این عدم توانایی باید به طور غالب و همیشگی وجود داشته باشد و اگر فردی گاهگاهی اموالش را بد صرف می‌کند، به این معنا نیست که سفیه است.
باید توجه داشت که درست است که سفیه محجور محسوب می‌شود و نیاز به ولی و قیم دارد تا تصمیمات او را تأیید کنند اما حجرِ سفیه تنها محدود به امور مالی است و در امور غیرمالی (ازدواج، طلاق، حضانت و …) حق انجام اعمال حقوقی بدون تأیید ولی یا قیم خود را دارد.
سفیه هم مانند صغیر می‌تواند تملک بلاعوض را بدون اجازه و تأیید ولی یا قیم بپذیرد.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید