طبق ماده‌ی ۱۱۶۸ قانون مدنی «نگهداری اطفال، هم حق و هم تکلیف ابوین است.» این حق که به‌عنوان حضانت فرزند شناخته می‌شود، مستلزم حقوق و تکالیفی برای پدر و مادر است که انفاق فرزندان یا نفقه فرزند یکی از این موارد محسوب می‌شود.
این حق شامل تهیه‌ی مسکن، البسه، غذا و اثاث خانه به‌قدر رفع حاجت است. حق نفقه فرزند در وهله‌ی اول برعهده‌ی پدر است. حتی در مواردی که به‌دلیل جدایی طرفین، حضانت (نگهداری) فرزند با مادر باشد، این حق از پدر ساقط نمی‌شود و او باید ماهیانه، مبلغی را یا به‌صورت توافقی به مادر یا براساس حکم تعیین‌شده‌ی دادگاه به‌عنوان نفقه فرزند پرداخت کند.
در ماده‌ی ۱۱۹۹ قانون مدنی آمده است که نفقه فرزند برعهده‌ی پدر است.» همین ماده، تعیین تکلیف کرده که اگر فرزند، پدر نداشته یا پدر او توانایی انفاق نداشته باشد، اجداد پدری او به‌ترتیب نزدیکی به کودک، موظف به انفاق هستند. هرگاه اجداد نیز نبوده یا قادر به انفاق نباشند، این وظیفه به‌عهده‌ی مادر و پس از او به‌عهده‌ی اجداد مادری است.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید