یکی از دلایل عدم محبوبیت کدهای QRاین می باشد که کدهای QR به عنوان یک ابزار تبلیغاتی شناخته شده هستند. به طوری که بنا بر گزارش شرکت بازاریابی “نلی موسر” (Nellymoser)، تعداد تبلیغاتی که از کدهای QR در مجلات استفاده می‌کنند، با رشد ۵ درصدی نسبت به سال گذشته همراه بوده است. از این رومی‌توان این کدها را روی بیلبوردهای تبلیغاتی، تبلیغات مترو، پوسترها و مجله‌ها به وفور مشاهده کرد. “تادئوس کروملیس” یک استراتژیست فعال در بلو استیت دیجیتال (Blue State Digital) می‌گوید: “در واقع این تلاش‌ها به این خاطر است که کلیت اطلاعات از طریق تکنولوژی منتقل شود.” هر چند که بسیاری از مصرف کنندگان از آن استقبال نمی‌کنند.
“پتی فریمن ایوانز” به عنوان تحلیل‌گر تحقیقات در سایت فورستر می‌گوید: “تبلیغ کنندگان از هر راهی برای برقراری ارتباط با مشتریان استفاده می‌کنند. مطمئنا افراد هیچ وقت نخواهند گفت: چه خوب! حالا می‌توانم با برندها و شرکت‌ها وارد ارتباط شوم.” به این ترتیب در سال گذشته، در بیشتر موارد از کدهای QR استفاده‌های اولیه‌ای مانند اسکن محصولات صورت گرفت.
یکی از دلایل این امر، وجود محدودیت‌های ذاتی در کدهای QR است. برای مثال، این سیستم به یک دست ثابت نیاز دارد تا با استفاده از گوشی هوشمند از کد QR غکس بگیرد، یک اپلیکیشن مخصوص لازم دارد تا اطلاعات آن را بخواند و گوشی باید به اینترنت متصل باشد تا محتوای سایت ذخیره شده در کد بارگیری شود. در حالی که تبلیغ کنندگان، کدهای QR را بر روی بیلبوردهای تبلیغاتی در بزرگراه‌ها یا متروها قرار می‌دهند و در این شرایط، معمولا امکان استفاده از اسکنر یا اینترنت گوشی وجود ندارد و آن‌ها انتظار دارند که افراد خود را به زحمت بیندازند تا اطلاعات کد QR را بازیابی کنند. طبیعی است که این موقعیت، برای همگان آزاردهنده است.
البته ایراد کار تنها تبلیغ کنندگان بی استعداد نیستند! خود کدهای QR می‌توانند موجب انتقال کدهای مخرب شوند. از آنجا که هر کس می‌تواند یک کد QR ایجاد کند، نوشتن یک نرم‌افزار مخرب یک بیتی و قرار دادن آن در کد QR کار ساده‌ای است. از این رو اسکن یک کد بدافزار می‌تواند به اطلاعات دوربین و جی‌پی‌اس گوشی شما دست پیدا کند. ضمن این که کد مخرب می‌تواند توسط مرورگر شما به سایت آلوده وصل شده و سوءاستفاده‌های بیشتری از اطلاعات شما بکند. به این ترتیب، گوشی شما به بخشی از یک ربات تبدیل می‌شود که امکان ارسال پیام‌های متنی به دیگران را دارد بدون این که از شما اجازه‌ای گرفته شود. هکرهای روسی یک بار از همین طریق اقدام به فرستادن پیام متنی کردند و از کاربران خواستند تا برای دریافت پیامک بین المللی ۶ دلار پرداخت کنند.
البته منبع باز بودن این سیستم، برای توسعه‌دهندگان امری فوق‌العاده به شمار می‌رود اما برای کاربرانی که تنها راضی به خواندن اطلاعات هستند، نکته‌ی ارزشمندی تلقی نمی‌شود. معمولا در هر اپ استور برنامه‌ی متفاوتی برای اسکن QR پیشنهاد می‌شود که تجربه‌ی کاربری هر کدام، کمی با دیگری تفاوت دارد. ضمن این که در هیچ‌کدام از پلتفرم‌های iOS، اندروید یا ویندوزفون، اپلیکیشن بومی سیستم عامل وجود ندارد. از این رو این اسکنرها تحت حمایت هیچ برندی و نامی قرار ندارند. بنابراین، اکثر کاربران، برنامه‌ی اسکن خود را تصادفی انتخاب می‌کنند و امیدوار هستند که بهترین را نصب کرده باشند!
طبیعتا هیچ کس نمی‌خواهد که برای بازدید از وب‌سایت یک شرکت یا مجموعه، امنیت خود را به خطر بیاندازد. به همین دلیل، ترکیبی از عوامل مختلف در روند اعتماد به این فناوری و پذیرش آن تاثیر می‌گذارند.
نسرين رضاجو
دیدگاهتان را بنویسید