تكنولوژي اطلاعات ( (Information Technologyبا محوريت دانش و خردگرايي انسان و انديشه‌هايش به منظور بهره‌برداري از انديشه و سپردن امور تكراري و غير خلاق به ماشين و همچنين افزايش كارآيي و آزاد سازي مهارت‌هاي انساني ، در دهه‌هاي اخير مورد توجه خاصي قرارگرفته‌است. به منظور بهينه كردن عملكرد سازمان‌هاي توليدي و خدماتي وجود يك سيستم اطلاعاتي متوازن بسيار ضروري است. IT در اين مورد به اهداف كيفيتي مبتني بر كامپيوتر، مشاركت بين وظيفه اي در بهبود كيفيت محصول و روش‌هاي مديريت فرآيند براي توليد و توسعه و كاهش هزينه‌ها تأكيد مي‌كند. IT ساختارسازمان‌ها را دگرگون ساخته است. طوريكه سازمان‌هاي آينده مبتني بر اطلاعات خواهند بود و عمدتاً از متخصصان عملياتي تشكيل خواهد شد و اصلاً مدير مياني نخواهد داشت.
در اين مقاله به اهميت و نقش حياتي فناوري اطلاعات به عنوان يك تسهيل كننده در كاهش هزينه‌هاي كيفيت پرداخته شده است. از اين رو، فناوري اطلاعات مي‌تواند به شركت در كسب بهبودهاي مهم در هزينه‌هاي كيفيت كمك كند. همچنين در مفهوم كاهش هزينه‌ها، براين نكته تاكيد شد كه مقصود از كاهش هزينه ، حذف هزينه‌هاي اثربخش نيست، بلكه انجام درست و موثر هزينه‌ها و جلوگيري از صرف هزينه‌هاي بيهوده و غيرموثر است. يكي از راه‌هاي صرفه جويي در هزينه‌ها يا به بيان بهتر، انجام موثر هزينه‌ها، استفاده ازظرفيت‌هاي موجود، رفع گلوگاه‌ها و افزايش راندمان و كارايي عمليات است. پيشرفت سريع و شگرف فناوري همراه با افزايش روزافزون رقابت در بازارهاي جهان، مديران واحدهاي اقتصادي را ناگزير از توليد محصولاتي با كيفيت بالا، ارائه خدمات مطلوب به مشتريان و درعين حال با كمترين بهاي تمام شده كرده است و در اين ميان ، هزينه‌هاي پيشگيرانه را مي‌توان با بكارگيري مهندسي ارزش به حداقل رساند.
سازمان‌ها و شركت‌ها، بايد به منظور تضمين كيفيت و كاهش هزينه‌هاي آن، در ساختار سازماني خود تغييراتي را در جهت ايجاد ساختار متعادل و مبتني بر IT ايجاد نمايند. تضمينكيفيت يك ابزار بهبود مستمر است وسازمان‌ها نبايد به آن به ديده يك پروژه با يك دوره عمر معين بنگرند. در چنين شرايطي، شركت‌ها و سازمان‌هاي موجود در كشورهاي در حال توسعه بايد براي كاهش فاصله خود با جوامع پيشرفته و در جهت بهبود كيفيت و كاهش هزينه‌هاي آن اقدام كنند و در اين زمينه انجام اقدامات زير ضروري به نظر مي‌رسد:
1-آشنا كردن كاركنان به اهميت اطلاعات و تكنولوژي اطلاعات و ارتباطات (ICT).
2-كسب دانش و اطلاعات در جهت توسعه و بهبود هزينه‌ها با استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات.
3-حمايت برنامه‌ريزان و سياستگزاران در ايجاد نظام منسجم و هماهنگ اطلاعات و فناوري.
4- ايجاد باورها و الگوهاي ذهني مناسب.
5- ايجاد كميته راهبري كاهش هزينه‌ها با مديريت عاليترين مقام سازماني.
6- تبديل موضوع ضرورت كاهش هزينه‌ها به يك باور عمومي كاركنان.
7- بسط و گسترش كاهش هزينه‌هاي كيفيت به زنجيره تامين كنندگان بنگاه اقتصادي.
8- تعيين ميزان معين كاهش هزينه‌هاي كيفيت بطور ماهانه و سالانه.
نسرين رضاجو
دیدگاهتان را بنویسید