این یک اصطلاح روانشناسی برای حالتی است که فرد «آخرین رخداد» را به عنوان مبنای اصلی تجزیه و تحلیل عملکرد کل یک سال گذشته قرار میدهد. بنابراین اگر اخیرا اشتباهی کردهاید و با اینکه در بقیهی سال کارتان خیلی خوب بوده است، کل جلسهی ارزیابی عملکرد به صحبت دربارهی آن اشتباه گذشته است، قربانی اثر تأخر شدهاید. بعضی از مدیران انگار حافظه ندارند و نظرات خود دربارهی وقایع را بر پایهی نزدیکترین وقایع و نظرات دیگران بنا میکنند. به علاوه، دنیای امروز هم که به واسطهی وجود ایمیل و توئیتر و سایر شبکههای اجتماعی، افراد همیشه در آن «بهروز» هستند، ما را مستعد چنین رویکردی کرده است.