۳. به زندگی‌تان در خانه رسیدگی کنید

شما نمی‌توانید هرچه در محل کار اتفاق می‌افتد مدیریت کنید اما در خانه، تسلط بیشتری بر امور دارید. اگر برای گریستن، فریادزدن یا درهم‌شکستن به فضایی نیاز دارید، در خانه این زمان را در اختیار خودتان قرار دهید. مراقب عادات روزمره‌تان مانند غذایی که می‌خورید، رعایت مسائل بهداشتی و انجام‌دادن امور خانه باشید. این کارها به شما احساس ثبات خواهد داد.

۴. خودتان را با همکاران‌تان مقایسه نکنید

قرارگرفتن در جو آن فرهنگ سازمانی‌ که نوع خاصی از کار کردن را در اولویت قرار می‌دهد آسان است. اگر همکاران‌تان می‌توانند چهار ساعت پشت‌سر‌هم بنشینند و حجم زیادی کار را انجام دهند، سعی نکنید مثل آنها کار کنید. اگر شما به استراحت‌های مکرر نیاز دارید تا استرس خود را پایین نگه دارید، این روش کارکردن شماست. تا زمانی که می‌توانید رضایت خودتان و رئیس‌تان را تأمین کنید، اینکه چگونه کار را انجام می‌دهید نباید مهم باشد.

با‌این‌حال، بزرگ‌ترین درسی که آموخته‌ام این بوده است که، برای انجام‌دادن کارها، راه مشخص و «درست» وجود ندارد. گاهی بهتر است با رئیس‌تان تعامل کنید و با او دربارهٔ اقدامات به‌خصوصی صحبت کنید که با کمک یکدیگر می‌توانید انجام دهید. این تعاملات می‌تواند محیط کار پربازدهی برای شما ایجاد کند. همچنین، گاهی کار درست این است که در زمان ناهار به خودتان فرصت گریه‌کردن بدهید. لازم نیست دلیلی داشته باشید. هر دوی این کارها پذیرفتنی و لازم هستند.

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *