پیش از بازخورد دادن، به خودتان یادآوری کنید که چرا این کار را انجام می‌دهید. هدف از بازخورد دادن، بهبود موقعیت یا عملکرد است. پس شما نباید آن را با تندی، منتقدانه یا اهانت‌آمیز بیان کنید.

البته این بدان معنا نیست که شما همیشه باید مثبت باشید. قطعا اگر کسی به آنچه می‌گویید، توجه کافی ندارد، امکان ایجاد فضایی برای منفی بودن یا حتی عصبانیت وجود دارد. با این حال چنین برخوردی باید به‌ندرت انجام شود. اکثر مواقع وقتی رویکرد شما مثبت و متمرکز بر بهبود است، چیزهای بیشتری از افراد به‌دست می‌آورید. از ابزاری مثل ماتریس بازخورد و نسبت لوزادا استفاده کنید تا برای رسیدن به توازن مناسب به شما کمک کنند. (البته در حال حاضر آمارهای نسبت لوزادا کمی مورد تردید هستند، اما اصل آن همچنان پابرجاست).

۲. وقت‌شناس باشید

مطرح کردن یک بازخورد هرچه به زمان رویداد مسئله‌ای که می‌خواهید به آن اشاره می‌کنید نزدیک‌تر باشد، بهتر است. بازخورد به معنای غافلگیر کردن کسی نیست، پس هرچه زودتر آن را بگویید، فرد بیشتر انتظارش را دارد.

اینگونه فکر کنید: بسیار آسان‌تر است که فقط در مورد یک کار یک ساعته که به‌درستی انجام نشده بازخورد بدهید، تا اینکه بخواهید به تمام کارهای یک‌ ساعته‌ی شکست‌خورده در طول یک سال اشاره کنید.

توصیه:

وقتی موقعیت به‌گونه‌ای است که هر دو طرف به شدت احساساتی با مسئله برخورد می‌کنند، استثنا قائل شوید. پیش از اینکه بازخورد دادن را شروع کنید، صبر کنید تا همه آرام شوند. این ریسک را نکنید که در عصبانیت چیزی بگویید که بعدا حسرتش را بخورید.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *