شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در محل کار عصبی شوید، دچار دلهره و استرس شوید یا یک‌دفعه لتنگ شوید و بغضتان بترکد. بیماری روانی می‌تواند به‌شکل حواس پرتی خود را نشان دهد و سرعت کار افراد را کاهش دهد. همچنین می‌تواند خلاقیت را، زمانی که بیشتر از هروقت به آن نیاز دارید، زایل کند یا… اما چطور می‌توانیم در چنین شرایطی خودمان را جمع‌وجور کنیم و وضعیت روحی و روانی‌مان را کنترل کنیم؟
برخلاف بسیاری از بیماری‌های جسمی یا معلولیت‌ها، داشتن بیماری روانی همیشه برای همکاران‌تان قابل‌دیدن نیست. این وضعیت مانند شمشیر دولبه است. از یک‌سو، شما را در نسبت با فردی که مشکلاتی ملموس‌تر دارد کمتر در معرض تبعیض قرار می‌دهد. از سوی دیگر، وقتی بیماری روانی کارکردن را برای‌تان دشوار می‌کند، از نگاه دیگران شما صرفا از خوب انجام‌دادن کارتان دست کشیده‌اید. این نگاه باعث می‌شود در دریافت حمایت لازم از اطرافیان با مشکل رو‌به‌رو شوید.
در آمریکا برای حمایت از مبتلایان به بیماری روانی قوانینی در نظر گرفته شده است، همان طور که قوانینی برای بیماران جسمی نیز وجود دارد. بااین‌حال، این قوانین محدود هستند. قوانینی که حتی اگر وجود نداشته باشند هم کارفرمایان با تکیه بر آنها و الهام گرفتن از این قوانین می‌توانند شرایط بهتری را برای کارکنان خود فراهم کنند. برای آشنایی بیشتر، برخی از آنها را ذکر می‌کنیم. علاوه بر این، از راهبردهایی یاد می‌کنیم که، حتی وقتی در محل کار حال خوبی ندارید، می‌توانند به شما کمک کنند.
دکتر شهداد شعبانی
دیدگاهتان را بنویسید