در روش رتبه بندی مشاغل، تمام شغلها با نظر مدیریت یا اعضای تیم منتخب به صورت شهودی از بالا تا پایین چیده می شوند. یعنی بالاترین شغل سازمان که مدیر عامل است در بالاترین سطح و به همین ترتیب معاون وی و … در سطوح مختلف بدون توضیح خاصی و بنا به درک ارزیابی کننده چیده می شوند.
برای رتبه بندی مشاغل در گام اول لازم است شغل مزبور تجزیه و تحلیل شود و برای هر کار شرح وظایف تهیه شود. در مرحله بعد ارزیاب و کارهایی که باید ارزیابی شود، تعیین می گردد. انتخاب عوامل تعیین کننده جبران خدمت مثل مشکل بودن کار تعیین می گردد؛ سپس مشاغل رتبه بندی می شوند.
مزایای روش رتبه بندی مشاغل
۱– سریع و آسان تکمیل می شود.
۲– چون در طی چند ساعت انجام می شود، مقرون به صرفه است.
۳– به آسانی قابل توضیح است.
معایب روش رتبه بندی مشاغل
۱– محدود به سازمانهای کوچکی است که کارکنانش نسبت به مشاغل مختلف آگاهی دارند.
۲– فرض میکند که بین مشاغل فاصله مساوی وجود دارد که نادرست است.
۳- این روش بسیار ذهنی و غیرعینی است.
سارا همای رضوی
دیدگاهتان را بنویسید