یافته‌ی جالب توجه دیگری که در نتیجه‌ی ارزیابی سیستم آموزشی ژاپن به دست آمد این بود که زنگ‌تفریح‌های مدارس این کشور به کل برنامه‌ریزی نشده بودند و دانش آموزان اجازه داشتند به هر کاری که خودشان دوست داشتند مشغول شوند. پس وقفه‌هایی که برای استراحت کارمندان‌تان در نظر می‌گیرید نباید به انجام فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده اختصاص پیدا کنند. اینکه یک کارمند ۴۰ تا ۵۰ دقیقه روی پروژه‌ی اصلی کار کند و بعد در وقفه‌های ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای نیز مجبور باشد تمرکزش را روی پروژه‌های فرعی قرار دهد، مثل این است که هیچ زنگ‌تفریحی به او نداده‌اید. این روند نمی‌گذارد که مغز بعد از بازگشت به وظیفه‌ی اصلی از بالاترین ظرفیت خود استفاده کند.

کارمندان‌تان را تشویق کنید که در وقفه‌های بین کار کتاب بخوانند، با دوستان یا خانواده‌ی‌شان تماس بگیرند، کمی راه بروند یا چرت بزنند. خلاصه اینکه هر فعالیت سرگرم‌کننده‌ای که در حیطه‌ی وظایف کاری‌شان نباشد ترجیح داده می‌شود.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *