ﻣﺘﻦ کاﻣل قانون صدور چک

مصوب ١٦ تيرماه ١٣٥٥
همراه با تغييرات و اصلاحات به عمل آمده به موجب قانون اصلاح موادی از قانون صدورچک مصوب تيرماه ١٣٥٥ » مصوب ١١ آبان ماه ١٣٧٢

ماده ١
انواع چک عبارت است از :
• چک عادی ، چکی است که اشخاص عهده ی بانک ها به حساب جاری خود صادر و دارنده آن تضمينی جز اعتبار صادرکننده ان ندارد .
• چک تأیيدشده ، چکی است که اشخاص عهده بانک ها به حساب جاری خود صادر و توسط بانک محال عليه پرداخت وجه آن تأیيد می شود .
• چک تضمين شده ، چکی است که توسط بانک به عهده همان بانک به درخوایت مشتری صادر وپرداخت وجه آن توسط بانک تضمين می شود .
• چک مسافرتی ، چکی است که توسط بانک صادر و وجه آن در هریک از شعب آن بانک یا توسط نمایندگان وکارگزاران آن پرداخت می گردد .
 ماده ٢
چک های صادره عهده بانک هایی که طبق قوانين ایران در داخل کشور دایر شده یا می شوند همچنين شعب آن ها در خارج از کشور درحکم سندلازم الإجراء است و دارنده چک در صورت مراجعه به بانک و عدم دریافت تمام یا قسمتی از وجه آن به علت نبودن محل ویا به هرعلت دیگری که منتهی به برگشت چک و عدم پرداخت گردد می تواند طبق قوانين و آیين نامه های مربوط به اجرای اسناد رسمی وجه چک یا باقيمانده آن را از صادرکننده وصول نماید.
برای صدور اجرائيه دارنده چک باید عين چک وگواهينامه مذکور در ماده ٤ ویا گواهی نامه مندرج در ماده ٥ را به اجرای ثبت اسنادمحل تسليم نماید.
اجراء ثبت درصورتی دستور اجرا صادر می کند که مطابقت امضای چک با نمونه امضای صادرکننده دربانک ازطرف بانک گواهی شده باشد. .دارنده چک ، اعم است از کسی چک در وجه او صادرگردیده با به نام او پشت نویسی شده یا حامل چک ( درمورد چک های در وجه حامل ) یا قائم مقام قانونی آنان .

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *