ارزهای دیجیتال در بلاک‌چین با یک آدرس (Address) منحصربه‌فرد شناسایی می‌شوند. اگر مثالی ملموس می‌خواهید، می‌توانید بلاک‌چین را مانند جی‌پی‌اس (GPS) و آدرس ارز دیجیتالتان را آدرس پستی موردنظر در آن در نظر بگیرید. بدون آدرس کیف‌پول، نمی‌توانید هیچ ارزی را ذخیره کنید، زیرا بلاک‌چین نه می‌تواند آن را تأیید کند و نه وجود آن را اعتبارسنجی کند؛ بنابراین، نمی‌توانید مالک حتی یک ارز دیجیتال باشید.

هربار که یک تراکنش تأیید می‌شود، موجودی کیف‌پول شما بر اساس آدرس شما به‌روز می‌شود. آدرس‌ها بسته به نوع ارز دیجیتال می‌توانند قالب‌های متفاوتی داشته باشند، اما بیشتر آنها این شکلی‌اند:

17VZNX1SN5NtKa8UQFxwQbFeFc3iqRYhem –

(البته که به هوش و ذکاوت شما احترام می‌گذارم، اما برای آن دسته از کاربرانی که نمی‌دانند تأکید می‌کنم که این آدرس ساختگی است).

۲. آلت‌کوین‌ها

آلت‌کوین (Altcoin) از رایج‌ترین اصطلاحات ارز دیجیتال، به تمامی ارزهای دیجیتالی می‌گویند که بعد از بیت‌کوین آمدند. هر ارز دیجیتالی که بیت کوین نیست، آلت کوین است؛ مثلا اتریوم نوعی آلت‌کوین است. البته در این مطلب، فرض را بر این گذاشته‌ایم که بیت‌کوین را می‌شناسید. با این‌ حال توضیحی کوتاه و مختصر درباره آن می‌دهم:

بیت‌کوین اولین و ارزشمندترین ارز دیجیتال است. بیت‌کوین را ساتوشی ناکاموتو (فرد یا گروهی از افراد ناشناس که هیچ‌کس از هویت واقعی آنها آگاه نیست) در سال ۲۰۰۹ ایجاد کرد. تراکنش‌های بیت‌کوین روی یک «دفتر کل عمومی غیرمتمرکز» ثبت می‌شوند، بدون اینکه پای واسطه‌ای در میان باشد؛ یعنی هر معامله بین دو طرف به‌صورت همتا به همتا (peer to peer) انجام می‌شود و هیچ طرف سومی (شخص ثالث یا third party) مانند بانک در این فرایند دخالت ندارد.

به هر حال، از زمان راه‌اندازی شبکه بیت کوین تا کنون، هزاران آلت‌کوین به وجود آمده‌اند. برخی از آنها درگیر جرایم مالی شدند و برخی دیگر بازارها را مختل کردند. بیشتر آلت‌کوین‌های محبوب آنهایی‌اند که در دنیای واقعی کاربرد دارند. در حال‌ حاضر، اتریوم بزرگ‌ترین آلت‌کوین جهان است. با این‌ حال، آلت‌کوین‌های دیگری هم هستند که ارزش توجه‌کردن را دارند (این توصیه سرمایه‌گذاری نیست!): لایت‌کوین، کاردانو، ریپل، استلار، ترون، چین‌لینک، تتر، دش، مونرو.

۳. بلاک‌چین

بلاک‌چین از آن واژه‌هایی است که به‌احتمال زیاد به گوشتان خورده است، با این‌ حال، بعید می‌دانم حتی نیمی از افرادی که از آن استفاده می‌کنند درک کرده باشند بلاک‌چین چیست. شاید شما جزو آن افراد نباشید.

بلاک‌چین دفترکل دیجیتال است و محتوای آن را تمام تراکنش‌هایی که تاکنون با هر ارز دیجیتال خاصی انجام شده است تشکیل می‌دهند. هر تعداد مشخص از این تراکنش‌ها باهم در یک بلاک (block) قرار می‌گیرند. وقتی ظرفیت یک بلاک پر شد، بلاک جدیدی ایجاد می‌شود که حاوی تعداد دیگری از تراکنش‌هاست و این فرایند همین‌طور ادامه می‌یابد. برخی از بلاک‌چین‌ها طوری طراحی شده‌اند که تعداد بلاک‌های آنها محدود است، در حالی که برخی دیگر تا بی‌نهایت می‌توانند ادامه داشته باشند.

فناوری بلاک‌چین طوری طراحی شده است که هیچ دفتر مرکزی یا نهاد واحدی وجود ندارد که این دفترکل را در خودش ذخیره کند. منتها بالاخره باید در جایی ذخیره شود، درست است؟ بلاک‌چین بارها و بارها در رایانه‌ها و سرورهای مختلف در سراسر جهان ذخیره می‌شود. به همین دلیل است که به آن دفترکل غیرمتمرکز می‌گوییم، زیرا هیچ نهاد متمرکزی بر آن کنترل ندارد.

بلاک‌چینِ بیت‌کوین کاملا عمومی است، بنابراین همه می‌توانند هر تراکنش را مشاهده کنند. از آنجا که بسیاری از افراد هنوز هم بیت‌کوین را با روزهای ابتدایی پیدایش آن که به محلی مناسب برای معاملات مواد مخدر و سلاح گرم تبدیل شده بود مقایسه می‌کنند، شاید این شفاف‌بودن بیت‌کوین کمی خنده‌دار به نظر برسد. باید گفت این‌طور نیست، زیرا هرچه بیت‌کوین رونق بیشتری پیدا کند، ردیابی تراکنش‌ها ساده‌تر خواهد شد؛ مخصوصا در پلتفرم‌های معاملاتی متمرکز که مشتریان برای بهره‌مندشدن از خدمات آنها باید احراز هویت (KYC) انجام دهند.

  • بلاک‌چین‌های محرمانه؟

بله وجود دارند. برخی بلاک‌چین‌ها مانند مونرو، حریم‌خصوصی‌محور هستند و بنابراین تراکنش‌های آنها به‌شکل کاملا ناشناس و محرمانه انجام می‌شوند. غیرممکن است در این بلاک‌چین بتوانید یک تراکنش را با آدرس خاصی ارتباط دهید. این در واقع یکی از ویژگی‌های اصلی مونرو است و کاربرانی که تمایل دارند تراکنش‌هایشان را به‌شکلی کاملا ناشناس انجام دهند بیشتر جذب این ارز دیجیتال می‌شوند.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *