یکی از اجزای هزینه سرمایه، هزینه‌ی دریافت وام است. برای کسب‌وکارهای بزرگ‌تر، وام معمولا به معنای بدهی‌ها یا اوراق قرضه کلان است. برای شرکت‌های بسیار کوچک هم وام می‌تواند به معنای اعتبار تجاری باشد. برای هردوی اینها، هزینه‌ی وام همان نرخ بهره‌ای است که شرکت روی آن می‌پردازد. یکی دیگر از اجزای هزینه سرمایه در شرکت‌های عام، هزینه‌ی تأمین مالی از طریق فروش سهام است؛ به‌عبارت دیگر، سرمایه‌گذارانی در شرکت دارید که در ازایِ سهام مالکیت، پول می‌پردازند.

هزینه سرمایه سهام چندین جزء دارد:

  1. هزینه‌ی سود انباشته یا پولی که شرکت به‌جای پرداخت سود سهام، دوباره در شرکت سرمایه‌گذاری می‌کند؛
  2. هزینه‌ی سهام عادی جدید یا سهامی که شرکت برای بالاتر بردنِ موجودی منتشر می‌کند؛
  3. سهام ممتازی که شرکت می‌تواند برای افزایش موجودی منتشر کند.

برای شرکت‌های بسیار کوچک، هزینه سرمایه می‌تواند بسیار ساده‌تر باشد.

تأمین منابع مالی از طریق وام یا فروش سهام، هرکدام مزایا و معایبی دارند و صاحبان کسب‌وکارها پیش از اضافه نمودنِ آنها به ساختار سرمایه‌ی شرکت، باید این مزایا و معایب را مورد توجه قرار بدهند. شرکت‌های بسیار کوچک ممکن است فقط از وام کوتاه‌مدت استفاده کنند که در این صورت باید هزینه‌ای برای این جزء سرمایه هم در نظر بگیریم.

 

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *