بستر اتریوم حاوی تمام منافعی است که از بلاک چین متصور هستیم. این بستر در برابر هر نوع دخالت طرف سوم، مصون است. یعنی تمام اپلیکیشنهای غیر متمرکز و DAO که در سیستم قرار دارند، توسط هیچ کس کنترل نمیشوند.
هر پروژه بلاک چین براساس یک سری قوانین مورد توافق ایجاد شده است: یعنی تمام نودهای سیستم باید برای هر تغییری که صورت میگیرد، موافقت خود را ابراز کنند. این قابلیت، جلوی کلاهبرداری، فساد و دخالت بیرونی را میگیرد.
تمام این بستر غیر متمرکز است یعنی: هیچ نقطهای برای شکست وجود ندارد، همه اپلیکیشنها همیشه آنلاین هستند و خاموش نمیشوند. در ضمن ذات غیر متمرکز و امنیت رمزنگاری شده باعث شده تا شبکه اتریوم در برابر هر نوع حمله هکری محافظت شود.
معایب اتریوم
با اینکه قراردادهای هوشمند میخواهند شبکه را در برابر دخالت بیرونی محافظت کنند، مفید بودن آنها بستگی به افرادی دارد که کدهای آن را نوشتهاند. همیشه جای خطای انسانی وجود دارد و هر نوع خطایی در کدها میتواند مورد سوءاستفاده قرار بگیرد. اگر چنین چیزی رخ دهد، هیچ راه مستقیمی برای جلوگیری هکر از حمله یا سوءاستفاده از اشتباه وجود ندارد. تنها راه مقابله این است که همه به توافق برسند و کدها را دوباره بنویسند. هر چند این برخلاف ماهیت بلاک چین است؛ چراکه قرار بود بلاک چین تغییرناپذیر و ایمن باشد.
در تاریخ ۳۰ آوریل ۲۰۱۶ حملهای هکری به یک DAO صورت گرفت و بیش از ۳٫۶ میلیون توکن اتر به سرقت رفت. هکر از باگی بهنام «تماس مجدد» در کدها استفاده کرده و حساب DAO را به یک DAO دیگر که دارای ساختاری مشابه بود، منتقل کرده بود. از دست دادن سرمایه DAO تنها مشکلی نبود که پیش آمد. اعتماد کاربران به کل شبکه اتریوم هم در معرض خطر قرار گرفت و ارزش اتر از ۲۰ به ۱۳ دلار کاهش پیدا کرد.
برگرفته از : سایت چطور دات کام
دیدگاهتان را بنویسید