ماده 14

صادرکننده چک یا ذینفع یا قائم مقام قانونی آن ها با تصریح به این که چک مفقود یا سرقت یا جعل شده ویا ازطریق کلاهبرداری یا خيانت درامانت یا جرایم دیگری تحصيل گردیده می تواند کتباً دستور عدم پرداخت وجه چک را به بانک بدهد . بانک پس از احراز هویت دستوردهنده از پرداخت وجه ان خودداری خواهد کرد ودرصورت ارایه چک ، بانک گواهی عدم پرداخت را با ذکر علت اعلام شده صادر و تسليم می نماید .
تبصره ١ : ذینفع درمورد این ماده کسی است که چک به نام او صادر یا ظهرنویسی شده یا چک به او واگذار گردیده باشد ( یا چک در وجه حامل به او واگذار گردیده . )
درموردی که ذینفع دستورعدم پرداخت می دهد بانک مکلف است وجهچک را تا تعيين تکليف آن در مرجعرسيدگی یا انصراف دستوردهنده درحساب مسدودی نگهداری نماید.
تبصره ٢ : دستوردهنده مکلف است پس از اعلام به بانک شکایت خودرابه مراجعقضایی تسليم وحداکثر ظرف مدت یک هفته گواهی تقدیم شکایت خود را به بانک تسليم نماید . درغيراین صورت پس از انقضاء مدت مذکور بانک ازمحل موجودی به تقاضای دارنده چک وجه آن را پرداخت کند.

ماده 15

دارنده چک می تواند وجه چک وضرر وزیان خود را در دادگاه کيفری مرجع رسيدگی مطالبه نماید.

کلمات کليدي :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *